Het bestuur van Kidshare foundation wenst je een een gelukkig en liefdevol 2016!
Categorie: Blog
Kilimanjaro 2016
Kidshare gaat in 2016 de Kilimanjaro beklimmen.
Het beklimmen van deze hoogste berg van Afrika is een unieke belevenis.
De berg is landschappelijk van een grote schoonheid.
We doen de klim om sponsorgeld op te halen voor ons TOP/girls programma.
TOP/girls zijn slimme, arme meisjes die niet naar de middelbare school
kunnen omdat hun ouders het schoolgeld niet kunnen betalen.
Ben jij sportief en heb je een groot hart, doe dan mee!
Interfleur bouwt school in Kenia
Interfleur bouwt school in Kenia
Het Duitse bedrijf Interfleur heeft een school geopend in een dorp in Kenia.
Op 8 juni 2015 was de heer Cornelius van der Vlugt van de Interfleurgroep persoonlijk aanwezig bij de feestelijkheden in Banda.
Interfleur had contact opgenomen met het goede doel Kidshare foundation.
Dat is een stichting die scholen bouwt voor de armste kinderen in dorpen waar geen school is.
Ze hebben een goede relatie met African Divine Church (ADC), een kerk van de armen in Kenia.
Interfleur heeft het mogelijk gemaakt dat in Banda 4 klaslokalen en 6 toiletten werden gebouwd.
Ook zorgde het bedrijf voor de inrichting van de school en stelde boeken en leermaterialen ter beschikking.
De kinderen van de school zongen liedjes. Er was veel muziek en dans.
De directeur van de school sprak haar waardering uit voor de steun van Interfleur.
“Toen ik hier kwam op deze school trof ik een zeer armoedige situatie aan. De kinderen hadden les in lemen hutten. Ze hadden geen tafels en stoelen.
De vloer was van zand en er liepen vlooien in het zand. Veel kinderen werden ziek. Nu hebben we een prachtig schoolgebouw.”
De heer Cornelius van der Vlugt van de Interfleurgroep richtte zich in zijn toespraak speciaal tot de kinderen. “Ik heb als jongen mijn school afgemaakt. Daarna ben ik naar Duitsland gegaan en ben een bedrijf begonnen. Ik verkocht bloemen op de markt. Nu heb ik een franchiseconcept met een keten van bloemenwinkels opgebouwd. Ik ben een gelukkig mens. Het gaat er niet om hoeveel geld je verdient maar wat je ermee doet. Daarom wilde ik graag een school bouwen in Afrika. Ik wil graag delen met kinderen zoals jullie dat je ook een goede school hebt. Je opleiding is de basis voor je verdere leven. Werk hard, dan is niets onmogelijk, dan zullen jullie op een dag je eigen succes krijgen.” De kinderen klappen enthousiast.
We lopen naar buiten. We overhandigen schriften en boeken voor de school.
Dan is het tijd voor foto’s. Iedereen wil met ons op de foto.
De kinderen stellen zich op voor het schoolgebouw.
Ze krijgen allemaal schriften. Ze zijn dolblij en lachen.
Om 5 uur in de middag kunnen we aan de lunch.
We lopen een donkere hut in. Buiten loopt de muziekgroep door het dorp. Een lange stoet mensen loopt er achteraan. Iedereen danst en is uitgelaten. Het is feest in Banda.
Dan is het tijd om te vertrekken. We krijgen kado’s.
We nemen afscheid met een heel goed gevoel: wat is het een voorrecht te kunnen delen.
Hans van Breukelen
Hans van Breukelen, de oud keeper van het Nederlands voetbalelftal was laatst gast
van Kidshare.
Hij vertelde een inspirerend verhaal voor de sponsors van DSS.
De voetbalclub DSS steunt Kidshare bij het bouwen van een school in een dorp in Kenia.
Hans inspireerde door zijn enthousiaste verhaal over winnen.
“Je bent een winnaar als je het beste uit jezelf haalt en samen een goede prestatie
neerzet.”
Dat doen Hans, DSS en Kidshare samen.
Dat kun je ook lezen in de letters DSS: Door Samenspel Sterk.
Interview Haarlems dagblad
Kidshare bestaat 5 jaar.
Het Haarlems dagblad plaatste een interview met onze voorzitter
Hans van Driel.
Klik hier voor het interview.
DSS voetbalt voor Kenia
Voetbalvereniging DSS uit Haarlem gaat een actie doen voor Kidshare.
Ze willen geld bij elkaar brengen om een nieuwe school te bouwen in een dorp in Kenia,
waar geen school is.
Deze week hebben we vier spandoeken bezorgd bij de club.
Het motto van de actie is ´Scoren voor scholen´.
We zijn heel blij met de steun van de kanjers van DSS !
De Kring is rond
De Kring is rond.
Deze school in Haarlem heeft veel geld opgehaald voor kinderen in Kenia.
Dat deden ze omdat deze kinderen in het dorp Serelwe geen school hebben.
De Kring organiseerde een kunstactie, kinderen maakten prachtige objecten en schilderijen.
Deze werden verkocht op een veiling. Ook was er nog een actie op het zomerfeest.
Zo haalde De Kring € 3.315 op, een fantastisch resultaat !
Kidshare klopte voor dit mooie project bij vermogensfondsen aan.
We haalden daar veel geld op.
Stichting Wilde Ganzen beloofde onze totale opbrengst te belonen met een premie van 55 % !
We hebben heel goed nieuws, de financiering voor de school in Serelwe is rond.
We kunnen gaan bouwen. Kidshare kwam dit goede nieuws op school vertellen.
We brachten als dank een heerlijke taart.
Alle gevers heel hartelijk bedankt ! De actie is afgerond !
Kon Emma voor Kenia
De Koningin Emmaschool in Haarlem heeft het afgelopen jaar actie gevoerd voor een nieuw te bouwen school in Kenia. In het dorp Gambaragai is geen basisschool. De kinderen in dat dorp wonen hoog in de heuvels, ver van de bewoonde wereld. Stichting Kidshare heeft het dorp bezocht vorig jaar. Samen met onze partnerorganisatie African Divine Church (ADC) willen we daar een school gaan bouwen. We hebben op de Kon Emmaschool een presentatie gegeven.
De kinderen zijn daarna enthousiast aan de slag gegaan om geld in te zamelen met allerlei leuke acties. We waren heel erg blij toen we het resultaat hoorden: een totaal bedrag van € 2.285,15 !
Ze hebben daarmee een ontzettend mooie opbrengst bij elkaar gebracht.
Kidshare gaat nu aan de slag om meer geld in te zamelen. Ook stichting Wilde ganzen helpt mee een geeft ons een subsidie van 55% op de totale opbrengst. Samen staan we sterk. Jullie hebben een prachtig begin gemaakt voor een betere toekomst voor heel arme kinderen in Kenia. Kidshare bedankt jullie heel hartelijk daarvoor.
We gaan bouwen !
We zijn heel blij om te kunnen zeggen dat we weer een nieuwe school gaan bouwen in Kenia..
Dat betekent dat Kidshare de financiering rond heeft.
In december 2013 hebben de leerlingen van Zernike junior, Zuidlaren van de klassen 1 en 2 geschaatst voor Kenia.
Met deze actie haalden ze het prachtige bedrag van € 5.175 op !
Stichting Kidshare heeft vervolgens geld geworven bij vermogensfondsen.
Mede door de steun van stichting Wilde Ganzen is het benodigde bedrag nu bij elkaar.
We gaan nu bouwen in Kenia in het dorp Lukayu.
Daar kunnen de kinderen over een tijdje in goede klaslokalen les krijgen.
Kidshare bedankt de staf, ouders en leerlingen van het Zernike college junior hartelijk voor hun steun.
Jullie hebben een groep van de armste kinderen hoop gegeven op een betere toekomst !
Naar de TOP van de Kilimanjaro
Lieve sponsors en belangstellenden,
Het zit erop. We hebben gedaan waar we voor kwamen, het beklimmen van een belachelijk hoge berg. En het is gelukt, vooralsnog zonder blessures of andere blijvende kwetsuren. En wat was het een avontuur! Een combinatie van expeditie robinson en big brother, zonder afvallers maar elke dag iemand anders vooraan of juist met klachten. Met een stel gidsen die ons bijzonder goed in de gaten hielden en een zeer gebalanceerd programma voor ons hadden. Hoog lopen, laag slapen heette het, al is net onder 4.000m nou niet echt laag. Toch hebben we dat 3 nachten gedaan voordat we een middag en avond op 4.600m gingen liggen om dan om 23.00u gewekt te worden en even na middernacht de grote toppoging te starten. In een grote rij, met voor vrijwel elke deelnemer een begeleider, een mooie slinger van lampjes onder een geweldige en deels onbekende sterrenhemel. En, niet toevallig, hebben de gidsen vrijwel onafgebroken gezongen tot aan Stella Point, de rand van de krater bovenop. En wie nog het idee heeft van de paden op, de lanen in, het tempo is ongeveer dat van een hoogbejaarde achter een flink volle winkelwagen. Geeft je zin om mee te zingen, maar regel 1 is wees lui dus toch maar niet. De camelbags goed vol, maar we beginnen gelijk met drinken zoals ons dat deze week geleerd is. De ijzeren flessen onderste boven in de rugzak, zodat de hals als laatste bevriest. Drie lagen om de benen en zes om het lijf. Één paar sokken, twee paar handschoenen, een balaklava en een muts. Min vijf. Repen en dropjes. Stap voor stap omhoog, naar boven kijkend zien we eerder vertrokken sliertjes van lampjes. Na bijna twee uur heel even pauze, gauw een reepje. Later weer een hele korte pauze en de jongens zingen lekker verder, zodat we niet lopend in slaap vallen. Een van de gidsen constateert dat ‘I look weak’, ik geef hem even later gelijk en geef hem mijn rugzakje. Om half zes begint Eos met zijn roze oranje vingers aan de oosteinder te kriebelen, het ziet er fenomenaal uit. Weinig lampjes boven ons, het is niet ver meer naar de rand. Dezelfde gids zegt nu dat ik beter mijn stokken kan gebruiken, weer een niet te vermijden tip.
Ineens verschijnt achter de dalrand links een oogverblindende witte sculptuur van een ijsbrok, wat een structuur! En wit!! In mijn onderrug wordt de beheersing iets minder, mijn bovenlichaam heeft af en toe de neiging wat door te zwiepen. Armen en schouders steken daar letterlijk een twee stokken voor. Zo bereik ik Stella Point, waar de gidsen ons verwennen met een kop hete thee. Diverse personen tot tranen geroerd, onder wie mijn schoonzus Aly, die het geheel op eigen kracht tot hier heeft gebracht! Dan roepen ze op tot verder gaan en ik roep en dans mee. Move your body! Nou ja ik ben meer vierbenig dan dat ik netjes overeind sta, maar dat drukt de pret niet en ik stuif er vandoor. Niet slim op deze hoogte 5.795m, en ik moet al gauw uitrusten, maar kort want Uhuru Peak is nog zo’n drie kwartier verder. Nico vind dat ik eigenlijk niet door had mogen gaan, maar de gidsen zijn de baas en die lieten me lopen. Het laatste stukje krijg ik een schouder van een van de gidsen. Op dit stuk ook weer onwerkelijk witte ijsmassa structuren links van ons, rechts de krater met half terug Stella’s Point. Bij het bord maar heel even tijd voor De Foto en hup terug naar beneden. Ook daar krijg ik wat hulp bij. Bij Stella’s Point vindt een van de hoofdgidsen het genoeg en gebaart dat ik nu naar beneden ga. Ik kan ook niet meer goed op mijn eigen benen staan. Dus worden mijn armen om twee nekken geslingerd en duiken ze met mij tussen hen in de puinhelling af. Wat gaaf is dat! Of je in een menselijke cross auto zit! Natuurlijk ook vermoeiend voor hen, dus af en toe even zitten, ik lig. Als ik mijn ogen dicht doe val ik zo in slaap. Maar ze weten goed wat ze doen en gooien zich gestrekt in de kiezels als er geremd moet worden, ik als stootkussen ertussen. Hoofdgids Bryson en zijn hulp Pascal laten zich op twee derde van de afdaling vervangen door twee anderen. In de eerste pauze vroeg hij hoe vaak ik in de klim geplast had. Mijn antwoord vier zorgde ervoor dat ik slechts tot het basiskamp hoefde worden gebracht. Wat je in zes a zeven uur moeizaam omhoog sjokt, ros je in zes zeven kwartier naar beneden. Daar werd ik door de enkelen die al waren afgedaald ontvangen (o.a. de Keniase meisjes), naar mijn tentje gebracht, en zowaar, na een uurtje slapen kon ik weer op eigen benen staan! Lang leve de laagte, nu ja, 4.600m. Fijn om te ervaren dat je daar van opknapt! Na de lunch was iedereen behoorlijk kapot. Toch zijn we opgebroken en nog 800m verder gedaald naar Millennium Camp. Tijdens deze wandeling voel ik stiekem wat kracht terugkomen, al is de moeheid door de eerdere nachten met weinig slaap nog steeds groot. Inschrijven en eten en eindelijk weer tussen bomen slapen!
En lang slapen, een uur of zes.
Na het ontbijt zingen met de hele ploeg, dragers gidsen wc-jongen waterjongen kok ober campmanager etc. en op de foto met achtergrond. Krijgen jullie nog wel iets van te zien. Door het oerwoud nog 2km afdalen. Ik voel me beresterk en praat een van ons die ziek is naar beneden. Bij Mweka gate is het lopen echt gedaan en na een lunch in een mooie club, Afrikaans dus zo goed als openlucht, terug naar de lodge voor de welverdiende duik in het zwembad. Het celebration diner levert ons de certificaten! Ik kan wel dansen! En doe dat ook even. Topdag vandaag. En gisteren natuurlijk! De dikke enkels van het dalen slinken vanzelf weer. De vlucht naar Dar is de volgende dag soepel, het relaxen bij Nico’s zus erg fijn en inmiddels zijn we zo goed als op Nederlandse bodem.
Nogmaals zeer bedankt voor alle steun, aan mij en aan Kidshare (kijk op hun facebookpagina voor een foto) en het Top Girls project.
Wellicht tot een volgende keer!
Groet Hans Kilimans.
Kilimanjaro 2016
Kidshare gaat in 2016 de Kilimanjaro beklimmen.
Het beklimmen van deze hoogste berg van Afrika is een unieke belevenis.
De berg is landschappelijk van een grote schoonheid.
We doen de klim om sponsorgeld op te halen voor ons TOP/girls programma.
TOP/girls zijn slimme, arme meisjes die niet naar de middelbare school
kunnen omdat hun ouders het schoolgeld niet kunnen betalen.
Ben jij sportief en heb je een groot hart, doe dan mee!
Interfleur bouwt school in Kenia
Interfleur bouwt school in Kenia
Het Duitse bedrijf Interfleur heeft een school geopend in een dorp in Kenia.
Op 8 juni 2015 was de heer Cornelius van der Vlugt van de Interfleurgroep persoonlijk aanwezig bij de feestelijkheden in Banda.
Interfleur had contact opgenomen met het goede doel Kidshare foundation.
Dat is een stichting die scholen bouwt voor de armste kinderen in dorpen waar geen school is.
Ze hebben een goede relatie met African Divine Church (ADC), een kerk van de armen in Kenia.
Interfleur heeft het mogelijk gemaakt dat in Banda 4 klaslokalen en 6 toiletten werden gebouwd.
Ook zorgde het bedrijf voor de inrichting van de school en stelde boeken en leermaterialen ter beschikking.
De kinderen van de school zongen liedjes. Er was veel muziek en dans.
De directeur van de school sprak haar waardering uit voor de steun van Interfleur.
“Toen ik hier kwam op deze school trof ik een zeer armoedige situatie aan. De kinderen hadden les in lemen hutten. Ze hadden geen tafels en stoelen.
De vloer was van zand en er liepen vlooien in het zand. Veel kinderen werden ziek. Nu hebben we een prachtig schoolgebouw.”
De heer Cornelius van der Vlugt van de Interfleurgroep richtte zich in zijn toespraak speciaal tot de kinderen. “Ik heb als jongen mijn school afgemaakt. Daarna ben ik naar Duitsland gegaan en ben een bedrijf begonnen. Ik verkocht bloemen op de markt. Nu heb ik een franchiseconcept met een keten van bloemenwinkels opgebouwd. Ik ben een gelukkig mens. Het gaat er niet om hoeveel geld je verdient maar wat je ermee doet. Daarom wilde ik graag een school bouwen in Afrika. Ik wil graag delen met kinderen zoals jullie dat je ook een goede school hebt. Je opleiding is de basis voor je verdere leven. Werk hard, dan is niets onmogelijk, dan zullen jullie op een dag je eigen succes krijgen.” De kinderen klappen enthousiast.
We lopen naar buiten. We overhandigen schriften en boeken voor de school.
Dan is het tijd voor foto’s. Iedereen wil met ons op de foto.
De kinderen stellen zich op voor het schoolgebouw.
Ze krijgen allemaal schriften. Ze zijn dolblij en lachen.
Om 5 uur in de middag kunnen we aan de lunch.
We lopen een donkere hut in. Buiten loopt de muziekgroep door het dorp. Een lange stoet mensen loopt er achteraan. Iedereen danst en is uitgelaten. Het is feest in Banda.
Dan is het tijd om te vertrekken. We krijgen kado’s.
We nemen afscheid met een heel goed gevoel: wat is het een voorrecht te kunnen delen.
Hans van Breukelen
Hans van Breukelen, de oud keeper van het Nederlands voetbalelftal was laatst gast
van Kidshare.
Hij vertelde een inspirerend verhaal voor de sponsors van DSS.
De voetbalclub DSS steunt Kidshare bij het bouwen van een school in een dorp in Kenia.
Hans inspireerde door zijn enthousiaste verhaal over winnen.
“Je bent een winnaar als je het beste uit jezelf haalt en samen een goede prestatie
neerzet.”
Dat doen Hans, DSS en Kidshare samen.
Dat kun je ook lezen in de letters DSS: Door Samenspel Sterk.
Interview Haarlems dagblad
Kidshare bestaat 5 jaar.
Het Haarlems dagblad plaatste een interview met onze voorzitter
Hans van Driel.
Klik hier voor het interview.
DSS voetbalt voor Kenia
Voetbalvereniging DSS uit Haarlem gaat een actie doen voor Kidshare.
Ze willen geld bij elkaar brengen om een nieuwe school te bouwen in een dorp in Kenia,
waar geen school is.
Deze week hebben we vier spandoeken bezorgd bij de club.
Het motto van de actie is ´Scoren voor scholen´.
We zijn heel blij met de steun van de kanjers van DSS !
De Kring is rond
De Kring is rond.
Deze school in Haarlem heeft veel geld opgehaald voor kinderen in Kenia.
Dat deden ze omdat deze kinderen in het dorp Serelwe geen school hebben.
De Kring organiseerde een kunstactie, kinderen maakten prachtige objecten en schilderijen.
Deze werden verkocht op een veiling. Ook was er nog een actie op het zomerfeest.
Zo haalde De Kring € 3.315 op, een fantastisch resultaat !
Kidshare klopte voor dit mooie project bij vermogensfondsen aan.
We haalden daar veel geld op.
Stichting Wilde Ganzen beloofde onze totale opbrengst te belonen met een premie van 55 % !
We hebben heel goed nieuws, de financiering voor de school in Serelwe is rond.
We kunnen gaan bouwen. Kidshare kwam dit goede nieuws op school vertellen.
We brachten als dank een heerlijke taart.
Alle gevers heel hartelijk bedankt ! De actie is afgerond !
Kon Emma voor Kenia
De Koningin Emmaschool in Haarlem heeft het afgelopen jaar actie gevoerd voor een nieuw te bouwen school in Kenia. In het dorp Gambaragai is geen basisschool. De kinderen in dat dorp wonen hoog in de heuvels, ver van de bewoonde wereld. Stichting Kidshare heeft het dorp bezocht vorig jaar. Samen met onze partnerorganisatie African Divine Church (ADC) willen we daar een school gaan bouwen. We hebben op de Kon Emmaschool een presentatie gegeven.
De kinderen zijn daarna enthousiast aan de slag gegaan om geld in te zamelen met allerlei leuke acties. We waren heel erg blij toen we het resultaat hoorden: een totaal bedrag van € 2.285,15 !
Ze hebben daarmee een ontzettend mooie opbrengst bij elkaar gebracht.
Kidshare gaat nu aan de slag om meer geld in te zamelen. Ook stichting Wilde ganzen helpt mee een geeft ons een subsidie van 55% op de totale opbrengst. Samen staan we sterk. Jullie hebben een prachtig begin gemaakt voor een betere toekomst voor heel arme kinderen in Kenia. Kidshare bedankt jullie heel hartelijk daarvoor.
We gaan bouwen !
We zijn heel blij om te kunnen zeggen dat we weer een nieuwe school gaan bouwen in Kenia..
Dat betekent dat Kidshare de financiering rond heeft.
In december 2013 hebben de leerlingen van Zernike junior, Zuidlaren van de klassen 1 en 2 geschaatst voor Kenia.
Met deze actie haalden ze het prachtige bedrag van € 5.175 op !
Stichting Kidshare heeft vervolgens geld geworven bij vermogensfondsen.
Mede door de steun van stichting Wilde Ganzen is het benodigde bedrag nu bij elkaar.
We gaan nu bouwen in Kenia in het dorp Lukayu.
Daar kunnen de kinderen over een tijdje in goede klaslokalen les krijgen.
Kidshare bedankt de staf, ouders en leerlingen van het Zernike college junior hartelijk voor hun steun.
Jullie hebben een groep van de armste kinderen hoop gegeven op een betere toekomst !
Naar de TOP van de Kilimanjaro
Lieve sponsors en belangstellenden,
Het zit erop. We hebben gedaan waar we voor kwamen, het beklimmen van een belachelijk hoge berg. En het is gelukt, vooralsnog zonder blessures of andere blijvende kwetsuren. En wat was het een avontuur! Een combinatie van expeditie robinson en big brother, zonder afvallers maar elke dag iemand anders vooraan of juist met klachten. Met een stel gidsen die ons bijzonder goed in de gaten hielden en een zeer gebalanceerd programma voor ons hadden. Hoog lopen, laag slapen heette het, al is net onder 4.000m nou niet echt laag. Toch hebben we dat 3 nachten gedaan voordat we een middag en avond op 4.600m gingen liggen om dan om 23.00u gewekt te worden en even na middernacht de grote toppoging te starten. In een grote rij, met voor vrijwel elke deelnemer een begeleider, een mooie slinger van lampjes onder een geweldige en deels onbekende sterrenhemel. En, niet toevallig, hebben de gidsen vrijwel onafgebroken gezongen tot aan Stella Point, de rand van de krater bovenop. En wie nog het idee heeft van de paden op, de lanen in, het tempo is ongeveer dat van een hoogbejaarde achter een flink volle winkelwagen. Geeft je zin om mee te zingen, maar regel 1 is wees lui dus toch maar niet. De camelbags goed vol, maar we beginnen gelijk met drinken zoals ons dat deze week geleerd is. De ijzeren flessen onderste boven in de rugzak, zodat de hals als laatste bevriest. Drie lagen om de benen en zes om het lijf. Één paar sokken, twee paar handschoenen, een balaklava en een muts. Min vijf. Repen en dropjes. Stap voor stap omhoog, naar boven kijkend zien we eerder vertrokken sliertjes van lampjes. Na bijna twee uur heel even pauze, gauw een reepje. Later weer een hele korte pauze en de jongens zingen lekker verder, zodat we niet lopend in slaap vallen. Een van de gidsen constateert dat ‘I look weak’, ik geef hem even later gelijk en geef hem mijn rugzakje. Om half zes begint Eos met zijn roze oranje vingers aan de oosteinder te kriebelen, het ziet er fenomenaal uit. Weinig lampjes boven ons, het is niet ver meer naar de rand. Dezelfde gids zegt nu dat ik beter mijn stokken kan gebruiken, weer een niet te vermijden tip.
Ineens verschijnt achter de dalrand links een oogverblindende witte sculptuur van een ijsbrok, wat een structuur! En wit!! In mijn onderrug wordt de beheersing iets minder, mijn bovenlichaam heeft af en toe de neiging wat door te zwiepen. Armen en schouders steken daar letterlijk een twee stokken voor. Zo bereik ik Stella Point, waar de gidsen ons verwennen met een kop hete thee. Diverse personen tot tranen geroerd, onder wie mijn schoonzus Aly, die het geheel op eigen kracht tot hier heeft gebracht! Dan roepen ze op tot verder gaan en ik roep en dans mee. Move your body! Nou ja ik ben meer vierbenig dan dat ik netjes overeind sta, maar dat drukt de pret niet en ik stuif er vandoor. Niet slim op deze hoogte 5.795m, en ik moet al gauw uitrusten, maar kort want Uhuru Peak is nog zo’n drie kwartier verder. Nico vind dat ik eigenlijk niet door had mogen gaan, maar de gidsen zijn de baas en die lieten me lopen. Het laatste stukje krijg ik een schouder van een van de gidsen. Op dit stuk ook weer onwerkelijk witte ijsmassa structuren links van ons, rechts de krater met half terug Stella’s Point. Bij het bord maar heel even tijd voor De Foto en hup terug naar beneden. Ook daar krijg ik wat hulp bij. Bij Stella’s Point vindt een van de hoofdgidsen het genoeg en gebaart dat ik nu naar beneden ga. Ik kan ook niet meer goed op mijn eigen benen staan. Dus worden mijn armen om twee nekken geslingerd en duiken ze met mij tussen hen in de puinhelling af. Wat gaaf is dat! Of je in een menselijke cross auto zit! Natuurlijk ook vermoeiend voor hen, dus af en toe even zitten, ik lig. Als ik mijn ogen dicht doe val ik zo in slaap. Maar ze weten goed wat ze doen en gooien zich gestrekt in de kiezels als er geremd moet worden, ik als stootkussen ertussen. Hoofdgids Bryson en zijn hulp Pascal laten zich op twee derde van de afdaling vervangen door twee anderen. In de eerste pauze vroeg hij hoe vaak ik in de klim geplast had. Mijn antwoord vier zorgde ervoor dat ik slechts tot het basiskamp hoefde worden gebracht. Wat je in zes a zeven uur moeizaam omhoog sjokt, ros je in zes zeven kwartier naar beneden. Daar werd ik door de enkelen die al waren afgedaald ontvangen (o.a. de Keniase meisjes), naar mijn tentje gebracht, en zowaar, na een uurtje slapen kon ik weer op eigen benen staan! Lang leve de laagte, nu ja, 4.600m. Fijn om te ervaren dat je daar van opknapt! Na de lunch was iedereen behoorlijk kapot. Toch zijn we opgebroken en nog 800m verder gedaald naar Millennium Camp. Tijdens deze wandeling voel ik stiekem wat kracht terugkomen, al is de moeheid door de eerdere nachten met weinig slaap nog steeds groot. Inschrijven en eten en eindelijk weer tussen bomen slapen!
En lang slapen, een uur of zes.
Na het ontbijt zingen met de hele ploeg, dragers gidsen wc-jongen waterjongen kok ober campmanager etc. en op de foto met achtergrond. Krijgen jullie nog wel iets van te zien. Door het oerwoud nog 2km afdalen. Ik voel me beresterk en praat een van ons die ziek is naar beneden. Bij Mweka gate is het lopen echt gedaan en na een lunch in een mooie club, Afrikaans dus zo goed als openlucht, terug naar de lodge voor de welverdiende duik in het zwembad. Het celebration diner levert ons de certificaten! Ik kan wel dansen! En doe dat ook even. Topdag vandaag. En gisteren natuurlijk! De dikke enkels van het dalen slinken vanzelf weer. De vlucht naar Dar is de volgende dag soepel, het relaxen bij Nico’s zus erg fijn en inmiddels zijn we zo goed als op Nederlandse bodem.
Nogmaals zeer bedankt voor alle steun, aan mij en aan Kidshare (kijk op hun facebookpagina voor een foto) en het Top Girls project.
Wellicht tot een volgende keer!
Groet Hans Kilimans.